14/5/11

Η μάχη για την Ιερουσαλήμ

Η μάχη για την Ιερουσαλήμ είναι μια πνευματική, πολιτική και στρατιωτική μάχη για τον έλεγχο της πόλης κι έχει άμεση σχέση με την έλευση του Ιησού Χριστού. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή είναι μια μάχη που θα λάβει χώρα στις έσχατες ημέρες και θα σηματοδοτήσει τον ερχομό του Κυρίου μας.
Μερικοί φαντάζονται τον ερχομό του Ιησού σ’ ένα ιστορικό κενό, μια οποιαδήποτε στιγμή, όπου η Εκκλησία θ’ αρπαγεί κι όλα τα δυσάρεστα για τους πιστούς θα έχουν τελειώσει. Η Γραφή, όμως, μας λέει ότι η έλευση Του θα έχει σχέση με την παγκόσμια μάχη γύρω από την Ιερουσαλήμ στα τέλη των καιρών. Τότε θα έρθει ο Ιησούς και θέλει ο λαός Του να είναι μαζί Του.
Αλλά και ο σατανάς θέλει να έχει μαζί του τους δικούς του. Θα είναι μια φοβερή μάχη και πολύ αίμα θα χυθεί. Δυστυχώς, πολλοί Xριστιανοί θα έχουν συμβιβαστεί με τα σχέδια του σατανά και θα έχουν ξεπέσει από την πίστη, επειδή δεν θα είναι σε θέση να καταλάβουν τι ακριβώς θα συμβαίνει τις ώρες εκείνες. Ο Κύριος θα χρησιμοποιήσει τα γεγονότα για να καθαρίσει και να προετοιμάσει την Εκκλησία των τελευταίων ημερών. Ο καθένας θα υποχρεωθεί να πάρει μια θέση.
Πράγματι, ο καθένας μας θα πρέπει να πάρει μια θέση, όπως επίσης τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, οι γείτονές μας, όλοι, είτε είναι πιστοί είτε όχι. Στη μάχη αυτή για την Ιερουσαλήμ ο καθένας από τώρα θα αποφασίσει αν θα είναι με το μέρος του Ιησού ή με τους εχθρούς Του. Υπάρχουν πολλά σημεία στη Γραφή σχετικά με αυτό, που όμως παραμένουν άγνωστα ή έχουν ελάχιστα μελετηθεί από το μεγαλύτερο μέρος του Σώματος του Χριστού. Κι όμως είναι γεγονότα που αναφέρονται στη Γραφή και θα συμβούν. Δεν μπορούμε να αγνοούμε ή να αποσιωπούμε τόσο σημαντικά σημεία της Γραφής, απλά και μόνον επειδή έτυχε να μην αποτελούν μέρος της πνευματικής μας παράδοσης και της εκκλησιαστικής μας διδασκαλίας. Πιστεύουμε στη Βίβλο και εφόσον αυτό αναφέρεται σ’ αυτήν, πρέπει να μας απασχολήσει.
Ας προσέξουμε τώρα το εδάφιο Αποκάλυψη 19:11. Να πως περιγράφεται η έλευση του Κυρίου μας: «...και να ένα λευκό άλογο κι αυτός που καθόταν επάνω σ’ αυτό ονομαζόταν Πιστός και Αληθινός, και κρίνει και πολεμάει με δικαιοσύνη». Αυτός είναι ο Ιησούς. Έρχεται για να πολεμήσει. Η έλευσή Του έχει σχέση μ’ ένα πόλεμο. Ο πόλεμος αυτός αφορά την Ιερουσαλήμ. Είναι ένας πραγματικός πόλεμος, στον οποίο θα εμπλακούν όλα τα έθνη. Ο Ιησούς έρχεται πάνω σε άσπρο άλογο σαν ένας ασύγκριτα πιο μεγάλος Δαβίδ, ο μέγας πολεμιστής Βασιλιάς, που θριαμβεύει πάνω στο κακό και σε αυτούς που καταπιέζουν τη γη. Έρχεται Βασιλιάς για να πολεμήσει σ’ έναν πραγματικό πόλεμο, όχι σε κάτι συμβολικό. Στο εδάφιο 16 αναφέρεται το όνομά του, «ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ», και στα εδάφια 19-20 διαβάζουμε: «Και είδα το θηρίο και τους βασιλιάδες της γης και τα στρατεύματά τους συγκεντρωμένα, δια να κάνουν πόλεμο με αυτόν που είναι πάνω στο άλογο και με το στράτευμά του. Και το θηρίο πιάστηκε και μαζί μ’ αυτό ο ψευδοπροφήτης... και οι δυο ρίχτηκαν ζωντανοί στη λίμνη της φωτιάς...».
Όλοι οι βασιλιάδες της γης και τα στρατεύματά τους θα συγκεντρωθούν γύρω από την Ιερουσαλήμ:
«Να, εγώ κάνω την Ιερουσαλήμ ποτήρι ζάλης σε όλους τους λαούς ολόγυρα, και στον Ιούδα ακόμα θα είναι αυτό, στην πολιορκία ενάντια στην Ιερουσαλήμ. Και κατά την ημέρα εκείνη θα κάνω την Ιερουσαλήμ πέτρα που καταβαραίνει σε όλους τους λαούς. Όλοι όσοι την επιφορτιστούν, θα κατασυντριφτούν, όταν όλα τα έθνη της γης θα συγκεντρωθούν εναντίον της. Κατά την ημέρα εκείνη, λέει ο Κύριος, θα πατάξω κάθε άλογο με έκσταση, και τον καβαλάρη του με παραφροσύνη και θα ανοίξω τα μάτια μου επάνω στον οίκο Ιούδα και θα πατάξω με αποτύφλωση κάθε άλογο των λαών» (Ζαχαρίας 12:2-4),
«Και θα συγκεντρώσω όλα τα έθνη ενάντια στην Ιερουσαλήμ σε μάχη και η πόλη θα αλωθεί και τα σπίτια θα λεηλατηθούν και οι γυναίκες θα βιαστούν και το μισό της πόλης θα βγει σε αιχμαλωσία και το υπόλοιπο του λαού δεν θα εξολοθρευτεί από την πόλη» (Ζαχαρίας 14:2),
«Επειδή, να, κατά τις ημέρες εκείνες και κατά τον καιρό εκείνο, όταν επιστρέψω τους αιχμαλώτους του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, θα συγκεντρώσω ακόμα όλα τα έθνη και θα τα κατεβάσω στην κοιλάδα του Ιωσαφάτ και θα κριθώ μαζί τους εκεί υπέρ του λαού μου και της κληρονομίας μου, του Ισραήλ, που τον διέσπειραν ανάμεσα στα έθνη και διαμοιράστηκαν τη γη μου» (Ιωήλ 3:1-2).
Θα συγκεντρωθούν για να πολεμήσουν τελικά τον Ιησού. Στο εδάφιο 20 διαβάζουμε ότι το θηρίο (αντίχριστος) πιάστηκε. Αγαπητοί μου, ο αντίχριστος είναι ένας πραγματικός άνθρωπος. Είναι ένα πρόσωπο που θα εμφανιστεί στην ανθρώπινη ιστορία. Θα έρθει και θα τρομοκρατήσει τη γη, όμως υπάρχει η καλή είδηση: Θα πιαστεί μέσα σ’ ένα λεπτό! Αυτό είναι σίγουρο! Θα είναι βδελυρός και πανίσχυρος, αλλά θα πιαστεί!
Εμείς αυτό μπορούμε να το διακηρύξουμε ακόμη και μέσα στο απόγειο της αυτοκρατορίας του: «Ο ηγέτης σας θα πιαστεί από τον δικό μας Αρχηγό!» Θα λυσσάξουν όταν ακούσουν κάτι τέτοιο, αλλά αξίζει τον κόπο να το ακούσουν! Θα λένε, «Αδύνατον, είναι πανίσχυρος! Είναι ο πιο ισχυρός βασιλιάς στην ανθρώπινη ιστορία!» Όχι, όχι! Ήταν ένας ξυλουργός στην Ναζαρέτ πολύ πιο ισχυρός απ’ αυτόν! Και πιο κάτω, στην Αποκάλυψη, διαβάζουμε: «Και είδα έναν άγγελο που κατέβαινε από τον ουρανό... και έπιασε τον δράκοντα, το αρχαίο φίδι, που είναι διάβολος και σατανάς και τον έδεσε για χίλια χρόνια. Και τον έρριξε στην άβυσσο και τον έκλεισε...» (20:1-2).
Εδώ είναι ένα κρίσιμο σημείο. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που απασχολεί τον σατανά περισσότερο από κάθε τι άλλο, είναι η σκέψη ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα φυλακιστεί. Εμείς νομίζουμε ότι το πρώτο που σκέφτεται είναι το πώς να μας καταστρέψει. Σίγουρα το σκέφτεται και αυτό, επειδή είναι ανθρωποκτόνος, αλλά αυτό δεν είναι η πρωταρχική του σκέψη. Η μεγαλύτερη έγνοια του είναι πώς να γλιτώσει τη φυλακή. Βέβαια μας μισεί κι εμάς και κάνει ότι μπορεί για το κακό μας, αλλά πάνω απ’ όλα σκέφτεται τον εαυτό του και πως ν’ αποφύγει τη φυλακή. Αυτή κυρίως τη σημασία έχει γι’ αυτόν η μάχη γύρω από την Ιερουσαλήμ.
«Και θα συγκεντρώσω όλα τα έθνη ενάντια στην Ιερουσαλήμ σε μάχη και η πόλη θα αλωθεί και τα σπίτια θα λεηλατηθούν και οι γυναίκες θα βιαστούν και το μισό της πόλης θα βγει σε αιχμαλωσία και το υπόλοιπο του λαού δεν θα εξολοθρευτεί από την πόλη» (Ζαχαρίας 14:2),
«Και είδα τρία ακάθαρτα πνεύματα όμοια με βατράχους, που έβγαιναν από το στόμα του δράκοντα και από το στόμα του θηρίου και από το στόμα του ψευδοπροφήτη, επειδή επίναι πνεύματα δαιμόνων, που εκτελούν σημεία, τα οποία εκπορεύονται προς τους βασιλιάδες ολόκληρης της οικουμένης, για να τους συγκεντρώσουν στον πόλεμο της μεγάλης ημέρας, του Θεού του Παντοκράτορα... Και τους συγκέντρωσε στον τόπο, που στα εβραϊκά λέγεται Αρμαγεδδώνας» (Αποκάλυψις 16:13-14,16): Ο Αρμαγεδδών θα είναι η τελική κι αποφασιστική μάχη για την Ιερουσαλήμ. Εκεί θα διαδραματιστούν οι τελευταίες ώρες της φυσικής ανθρώπινης ιστορίας. Λέω ότι η φυσική ανθρώπινη ιστορία αυτού του αιώνα θα τελειώσει εκεί, γιατί για τον λαό του Θεού θα συνεχιστεί η υπερφυσική του ιστορία. Και για ένα διάστημα αυτή η υπερφυσική του ιστορία θα συνεχιστεί επάνω στη γη. Πριν όμως από την τελική αυτή μάχη θα έχουν προηγηθεί πολλές άλλες μάχες μικρότερης ή μεγαλύτερης έκτασης.
Στα εδάφια αυτά προφητεύεται ότι όλα τα έθνη, χωρίς εξαίρεση, θα συγκεντρωθούν ενάντια στην Ιερουσαλήμ. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις της γης θα υποταχθούν στην πίεση, που θα τις οδηγήσει να παρατάξουν τα στρατεύματά τους εκεί. Και ο Θεός θα έχει μόνον ένα λαό πάνω στη γη που θα πάρει θέση μαζί Του: Την προφητικά προσευχόμενη Εκκλησία από όλα τα έθνη. Τα έθνη δεν θα είναι με τον Ιησού στη μάχη αυτή για την Ιερουσαλήμ. Μόνον η προφητικά προσευχόμενη Εκκλησία.
Πρέπει αυτό να το κατανοήσουμε από τώρα, αλλιώς θα είμαστε τελείως μπερδεμένοι αν βρεθούμε σ’ αυτήν ή σε μια παρόμοια ώρα. Τα γεγονότα εξελίσσονται πολύ γρήγορα. Δεν είναι καιρός να μένουμε σε άγνοια ως προς αυτό το θέμα, που έχει τόσο τεράστια σημασία.
Ο Ιησούς θα επιστρέψει για να παραλάβει μια νικηφόρα Εκκλησία. Τώρα, καθώς κοιτάμε τη σημερινή Εκκλησία, που είναι γεμάτη συμβιβασμό, αναρωτιώμαστε σε τι μοιάζει αυτή η Εκκλησία με τη Νύμφη; Πρέπει όμως να γίνει μια Εκκλησία χωρίς κηλίδα ή ρυτίδα, που σημαίνει χωρίς ίχνος συμβιβασμού, χωρίς να υπάρχει χώρος συνειδητής κάλυψης ή δικαιολογίας συμβιβασμού. Αυτό σημαίνει ότι κι αν οι πιστοί συμβεί να πέσουν σε κάτι, η θέση τους θα είναι ενάντια σε αυτό που τους έκαμε να πέσουν. Θα σηκώνονται και θα μετανιώνουν αμέσως γι’ αυτό. Θα πολεμούν ενάντια σε κάθε συμβιβασμό. Δεν θα τον αποδέχονται, έστω κι αν στην αδυναμία τους ξαναπέσουν. Η μετάνοια θα τους ευθυγραμμίζει με τον Ιησού.
Θα μου πείτε, πώς θα γίνει αυτό, από μια Εκκλησία γεμάτη συμβιβασμούς, να προκύψει μια Εκκλησία χωρίς ίχνος συμβιβασμού; Δεν ξέρω πότε θα γίνει αυτό, αν θα γίνει σε λίγα ή σε περισσότερα χρόνια. Αλλά πιστεύω ότι κάποιοι από μας σήμερα θα το δουν αυτό. Και πώς θα γίνει; Μέσα από τα γεγονότα. Και μια από τις απαντήσεις είναι η παγκόσμια πολιτική στάση απέναντι στον Ισραήλ, που θα κοσκινίσει το σιτάρι από τα ζιζάνια. Θα κοσκινίσει το κάθε τι. Ο καθένας θα αναγκαστεί να πάρει θέση υπέρ ή κατά. Όσοι είναι «κατ’ όνομα» Χριστιανοί, θα λυγίσουν αμέσως κάτω από την πίεση. Όσοι είναι απλά «ανώριμοι» Χριστιανοί, θα ωριμάσουν γρήγορα, επειδή αυτό θα είναι θέμα ζωής ή θανάτου. Και τότε θα ακολουθήσει μια μεγάλη έκχυση του Πνεύματος.
Τα γεγονότα και μόνο θα είναι μια μάχη για τον καθένα. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε σπίτι, κανένας δεν θα μπορεί να μένει πια ουδέτερος. Και αυτό έρχεται σύντομα. Ήδη έχει αρχίσει. Ήδη μιλάνε για τον διαμερισμό της Ιερουσαλήμ. Κάθε μέρα ακούμε γι’ αυτό. Και είναι μόνο η αρχή. Το θέμα αυτό θα γίνει όλο και πιο καυτό. Όσοι παίρνουν θέση με τον Ιησού και τον λαό Του θα είναι κάτω από τη δόξα του Θεού. Όσοι αποστασιοποιούνται από τον λόγο Του Θεού, θα ψυχρανθούν ακόμη περισσότερο. Καθώς η μάχη εντείνεται, η επιλογή μας θα μας κάνει ψυχρότερους ή θερμότερους για τον Χριστό.
Οι πιστοί από τα έθνη έχουν ένα σημαντικό ρόλο μέσα στα γεγονότα που οδηγούν στη μάχη για την Ιερουσαλήμ. Οι Εβραίοι (είτε πιστοί είτε άπιστοι), δεν θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την πίεση των γεγονότων χωρίς την υποστήριξη της προσευχόμενης Εκκλησίας από τα έθνη. Οι Μεσσιανικοί Εβραίοι, που ζουν στα έθνη, επίσης δεν θα μπορέσουν να αντέξουν, γιατί θα είναι ο στόχος όλων. Σ’ αυτήν τη σύγκρουση θα χρειαστεί όλο το Σώμα του Χριστού να σταθεί, με τόλμη και πίστη μέχρι θανάτου, στην υπακοή του Ιησού.
Μένει λίγος χρόνος για να προετοιμαστούμε, αν και δεν μπορώ να ξέρω πόσο. Ίσως όλα να συμβούν πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι φανταζόμαστε. Τα γεγονότα εξελίσσονται με ταχύτητα και κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν συμβεί κάτι εντελώς ξαφνικά, μέσα στα αμέσως επόμενα χρόνια.
Στον λόγο του Θεού διαβάζουμε ότι πιστοί από τα έθνη θα συμπαρασταθούν στο Ισραήλ. Ίσως αυτό είναι κάτι καινούργιο για σας, παρόλο που αναφέρεται σε πολλά σημεία στη Γραφή. Το να μην έχετε ξανακούσει γι’ αυτό δεν σημαίνει ότι δεν το λέει η Γραφή. Τι λέει το Πνεύμα του Θεού στην Εκκλησία, μέσα απ’ όλα όσα μέχρι τώρα γίνονται; «Εκκλησία ετοιμάσου να σταθείς με τον Ιησού, καθώς όλα οδηγούν στη μάχη για την Ιερουσαλήμ! Μην περιμένεις την τελευταία στιγμή! Δεν θα προλάβεις να ετοιμαστείς σε μια ώρα! Πρέπει να είσαι έτοιμη τώρα!». Αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα για την Εκκλησία.
Η δοκιμασία για την Εκκλησία είναι η θέση που θα πάρει απέναντι στο Ισραήλ. Εδώ δεν υπάρχει μέση οδός. Είναι η καθοριστική δοκιμασία και είναι μια δοκιμασία παγκόσμια. Εδώ θα φανερωθεί η πίστη και η καρδιά του καθενός μέσα στα έθνη. Κανείς δεν εξαιρείται, πιστός ή άπιστος. Και η θέση του κάθε πιστού θα δοκιμαστεί πάνω σ’ αυτό. Είναι θέμα υπακοής στον Ιησού. Αν ο Ιησούς είναι γι’ αυτό, θα είναι μέχρι τέλους. Και βλέπουμε ότι ο Ιησούς εκεί ακριβώς οριοθετεί το τέλος.
Θα σας πω πώς άρχισα να το κατανοώ αυτό. Πολλά χρόνια πριν, νέος πιστός, προσευχήθηκα: «Κύριε, δεν γνωρίζω καλά τη Γραφή, αλλά θέλω να είμαι όπου είσαι Εσύ, να με αφορά ό,τι σε αφορά, ακόμη και να πεθάνω γι’ αυτό, αρκεί Εσύ να μου δείξεις. Επειδή Σε αγαπώ, ό,τι λες θα το δεχτώ με πίστη, κι Εσύ θα πληροφορήσεις και τον νου μου μέσα από τον λόγο Σου».
Η προσευχή μου για κάθε έναν από σας είναι να πείτε μέσα στην καρδιά σας: «Κύριε, δεν γνωρίζω πολλά γι’ αυτό το θέμα, αλλά θέλω να είμαι με τον Ιησού μέχρι τέλους. Άγιο Πνεύμα, δίδαξέ με!». Σας βεβαιώνω, ότι έτσι θα μπείτε στην μαθητεία του τι λέει το Πνεύμα του Θεού στην Γραφή.
Διαβάστε το κεφάλαιο 11 στην επιστολή προς Ρωμαίους. Είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό κεφάλαιο πάνω στο θέμα μας. Και δεν είναι το μοναδικό. Όμως τώρα θα πάμε στα εδάφια Ματθαίος 23:37-39. Εκεί ο Ιησούς μιλάει προφητικά στους Ιουδαίους πνευματικούς ηγέτες. Εκείνοι ήταν αποφασισμένοι να Τον σκοτώσουν. Βρίσκεται στις τελευταίες μέρες της επίγειας ζωής Του. Τους κοιτάζει και λέει προφητικά, με λόγια που τα παραθέτω λίγο παραφρασμένα: «Σας λέω ότι δεν θα με ξαναδείτε, μέχρι να πείτε και σεις, ηγεσία του Ισραήλ, με το ίδιο σας το στόμα, Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου!» (εδάφιο 39). Τους λέει ότι θα πουν κι αυτοί, η πνευματική ηγεσία και η κυβέρνηση του Ισραήλ: «ο Ιησούς από την Ναζαρέτ είναι ο Θεός κι αυτός είναι ο Μεσσίας μας!» Τους είπε, δεν θα έρθω ξανά, αν δεν το πείτε αυτό! Αυτό είναι άμεσα συνδεδεμένο με την έλευσή Του. Και σημαίνει ότι μια μέρα και η Κνεσσέτ, η εβραϊκή κυβέρνηση και η πνευματική ηγεσία, οι Ιουδαίοι ραβίνοι, όλοι θα ομολογήσουν με ένα στόμα: «Ο Ιησούς από την Ναζαρέτ είναι ο Θεός και ο Μεσσίας μας!». Τότε θα έρθω, είπε ο Ιησούς.
Και τώρα θα σας αναφέρω μια σκέψη μου: Φανταστείτε τον σατανά, όταν άκουσε αυτά τα λόγια, να λέει: «Ωραία, αυτό με συμφέρει! Δε θα μπορέσεις να έρθεις, αν προηγουμένως η ηγεσία του Ισραήλ δεν σε αναγνωρίσει ως Θεό και Μεσσία τους, αν δεν σε καλέσουν με την ελεύθερη θέλησή τους».
Πράγματι, ο Ιησούς ήθελε να τους κάνει να καταλάβουν το εξής: «Δεν θα επιβληθώ σε κανέναν για να με κάνει βασιλιά, όμως οι περιστάσεις και η λύσσα του σατανά και των δικών του πάνω στη γη θα δημιουργήσουν ανυπέρβλητο αδιέξοδο. Και τότε θα με επικαλεστείτε, για να σας σώσω από την καταστροφή. Πιστέψτε με, ξέρω που οδηγεί η ιστορία, εσείς δεν ξέρετε. Ξέρω πόσο σας μισεί ο σατανάς και τι πονηρούς ανθρώπους έχει. Οι εθνικοί ηγέτες της γης θα σας απαρνηθούν στο τέλος. Δεν θα έχετε άλλη διέξοδο από το να με επικαλεστείτε». Όμως οι Ιουδαίοι ηγέτες τότε δεν ήθελαν ν’ ακούσουν λέξη από αυτά. Και τον σταύρωσαν. Το ίδιο έκαναν και οι εθνικοί μαζί τους. Όλοι οι λαοί της γης είμαστε υπεύθυνοι για τον θάνατό Του εξαιτίας των αμαρτιών μας. Με τα λόγια Του ο Ιησούς δέσμευσε τον εαυτό Του. Και ο σατανάς είδε σ’ αυτά την ευκαιρία του. Ο Ιησούς δεν θα επιστρέψει, εάν οι Ιουδαίοι δεν Τον επικαλεστούν.
Σκέφτεται: «Δεν θα επιστρέψει αν δεν τον αναγνωρίσουν για Θεό. Θα κάνω τα πάντα για να μην τον αναγνωρίσουν. Αυτό θα το εξασφαλίσω σκοτώνοντας και τον τελευταίο Εβραίο. Θα τους σκανδαλίσω για να μην τον πιστέψουν. Ποτέ δεν θα τον αποκαλέσουν Θεό. Έτσι δεν θα μπορεί να ξανάρθει κι εγώ δεν θα πιαστώ για να με βάλει φυλακή. Θα φροντίσω, λοιπόν, να μην τον επικαλεστούν. Αν έρθει, χωρίς να τον καλέσουν, θα βγει ψευδοπροφήτης, θα βγει ψεύτης και δεν θα μπορεί να με δικάσει ως ψεύτη. Δεν θα έχει δικαίωμα να με φυλακίσει. Θα επωφεληθώ από το χρονικό διάστημα, όσο αυτός θα περιμένει να τον καλέσουν. Θα καταβάλω κάθε προσπάθεια να εξαφανίσω τον λαό του και να μην υπάρχει κανείς να τον επικαλεστεί, και θα νικήσω!».
Έτσι ο σατανάς χρησιμοποιεί όλο το ψέμα, το μίσος και την πλάνη του, ξεσηκώνοντας τους εθνικούς να καταδιώκουν και να εξολοθρεύουν τους Εβραίους, πλανώντας τους Χριστιανούς να παρανοούν τις Γραφές, ως προς τα σχέδια του Θεού για το Ισραήλ, και σκανδαλίζοντας τους Εβραίους να βλέπουν στον Χριστιανισμό την προδοσία και το μίσος απέναντί τους. Ο σατανάς δουλεύει με όλο και μεγαλύτερη ένταση πάνω στο στόχο του, καθώς ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Όλη η προσπάθειά του είναι να μην εκπληρωθεί η προφητεία του Ιησού που αναφέρεται στον Ματθαίο 23:39, «Επειδή σας λέω: στο εξής, δεν θα με δείτε, μέχρις ότου πείτε: Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου» (Μπαρούχ χαμπά μπασέμ Αντονάι).
Η στρατηγική του σατανά επεκτείνεται και σε κάτι άλλο. Ξέρει ότι η Ιερουσαλήμ είναι ο τόπος όπου αναμένεται να επιστρέψει ο Χριστός. Γι’ αυτό, λοιπόν, την πόλη αυτή την θέλει για τον εαυτό του, να την ελέγχει με τον αντίχριστο που θα τον παρουσιάσει ως θεό στον ναό του Θεού, για να μην υπάρχει τόπος επιστροφής για τον Ιησού. Στόχος του είναι να εξαπατήσει το Ισραήλ να πάρει το σφράγισμα του θηρίου. Πολλοί Ισραηλίτες θα πλανηθούν και θα προσκυνήσουν τον αντίχριστο για Μεσσία, όχι όμως όλοι. Θα υπάρξει ένα άγιο υπόλοιπο. Αυτός θα προσπαθήσει να σκοτώσει αυτό το υπόλοιπο και στη συνέχεια να εξολοθρεύσει όλον τον Ισραήλ. Θα το κάνει με τη μεγαλύτερη λύσσα που έχει μέχρι τώρα φανεί στην ιστορία. Πραγματικά το εννοώ αυτό και η καρδιά μου τρέμει καθώς το λέω. Θα είναι πολύ πιο μοχθηρός, πιο ισχυρός, πιο πονηρός κι εφευρετικός στο κακό απ’ ότι ήταν με τον Αδόλφο Χίτλερ. Θα ψάχνει μέχρι την πιο απόμερη γωνιά της γης για να τους βρει και να τους σκοτώσει. Δεν θα θέλει να μείνει ούτε ένας με εβραϊκό αίμα, που να μπορεί να καλέσει τον Ιησού να ξανάρθει. Δεν θα το καταφέρει όμως. Θα σκοτώσει πολλούς, αλλά όχι όλους.
Ο Ιησούς περιμένει. Δεν βιάζεται. Αυτός είναι ο Κύριος της Ιστορίας και του χρόνου. Περιμένει να Τον καλέσει ο λαός Του και η ηγεσία του Ισραήλ. Και τότε θα έρθει στην Ιερουσαλήμ και τα πόδια Του θα πατήσουν στο όρος των Ελαιών: «Άνδρες Γαλιλαίοι, γιατί στέκεστε κοιτάζοντας στον ουρανό; Αυτός ο Ιησούς που αναλήφθηκε από σας στον ουρανό, θα έρθει έτσι, με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε να πορεύεται στον ουρανό. Τότε, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ από το βουνό που αποκαλείται των Ελαιών, το οποίο είναι κοντά στην Ιερουσαλήμ, απέχοντας δρόμο Σαββάτου» (Πράξεις 1:11-12),
«Και τα πόδια του, κατά την ημέρα εκείνη, θα σταθούν επάνω στο βουνό των ελαιών, που είναι απέναντι στην Ιερουσαλήμ, από ανατολικά» (Ζαχαρίας 14:4).
Μέχρι τότε περιμένει. Στο μεταξύ τα σημεία των καιρών, η ένταση και οι συγκρούσεις, κορυφώνονται. Όμως υπάρχει ένας λαός απ’ όλα τα έθνη. Είναι αυτοί που προφητικά κατανοούν, που βλέπουν και αναγνωρίζουν μέσα στα γεγονότα το προφητικό σχέδιο του Κυρίου. Είναι αυτοί που στέκονται μαζί Του και με τον λαό Του. Βλέπουν, κατανοούν και αποκαλύπτουν τα έργα του σκότους. Θα σταθούν πλάι στο Ισραήλ ό,τι κι αν τους στοιχίσει. Και θα δώσουν ακόμα και τη ζωή τους για την αγάπη του Κυρίου τους. Ο Ιησούς βλέπει αυτό το στρατό που ξεσηκώνεται από τη μια άκρη της γης ως την άλλη. Αλλού λίγοι, αλλού περισσότεροι, αλλού χιλιάδες, από την Ασία, την Αφρική, την Ευρώπη, τη Βόρεια και Νότια Αμερική, απ’ όλο τον κόσμο. Είναι ο δικός Του στρατός, τα δικά Του όργανα, που θα σταθούν με πίστη στο λόγο Του μέχρι την τελική πράξη του δράματος.
Ο Ιησούς δεν βιάζεται, γιατί Αυτός θα πει την τελευταία λέξη. Με το Πνεύμα Του μιλάει στις καρδιές των δικών Του: «Προετοιμαστείτε, γιατί η μάχη για την Ιερουσαλήμ έχει ήδη αρχίσει. Δεν είναι κάτι που θα γίνει ξαφνικά σε κάποια μελλοντική στιγμή. Έχει ήδη αρχίσει και από εδώ και πέρα όλα θα γίνονται πιο έντονα, πιο κρίσιμα, πιο φοβερά. Πάρτε τις θέσεις σας!».
Ναι, ο Κύριος έχει ένα στρατό, την προφητικά προσευχόμενη Εκκλησία που θα σταθεί στο χάσμα. Θα ανοίξουν τα σπίτια τους για να δεχτούν Εβραίους και θα ταυτιστούν μαζί τους. Θα πάνε και μέχρι τα στρατόπεδα του θανάτου γι’ αυτούς. Θα μεσιτεύουν γι’ αυτούς στον ουρανό.
Οι Εβραίοι θα μένουν κατάπληκτοι με τη στάση αυτή. Θα λένε: «Γιατί το κάνετε αυτό;» Η απάντηση είναι απλή: «Ο Μεσσίας σας μας έδωσε τη σωτηρία. Μας έκανε κοινωνούς των ευλογιών του Ισραήλ. Μας μπόλιασε πάνω στο σώμα της ελιάς, που είναι ο λαός σας. Κι εμείς από ευγνωμοσύνη δίνουμε και τη ζωή μας, για να πάρετε το μήνυμα ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας που περιμένατε».
Το κυριότερο ζήτημα που απασχολεί τον σατανά είναι πώς να υπερισχύσει του Χριστού και να μην φυλακιστεί. Μισεί τη φυλακή, μισεί και τον Χριστό, γνωρίζοντας τη δύναμη και την εξουσία Του. Γι’ αυτό μάχεται με λύσσα. Είναι μια πραγματικά λυσσώδης μάχη κι όλα πάνω στη γη οδηγούν προς το αποκορύφωμά της. Όλα περιστρέφονται γύρω από την Ιερουσαλήμ. Τη θέλει με κάθε τίμημα. Για να πετύχει δεν θα διστάσει σε κανενός είδους τρομοκρατία.
Δέστε τι κρύβεται πίσω από τα τρομοκρατικά χτυπήματα. Σε τι αποβλέπουν. Τι θέλουν να επιβάλλουν. Ο κύριος στόχος είναι τελικά η Ιερουσαλήμ. Αυτή τον ενδιαφέρει άμεσα κι όχι οι μεγάλες εκκλησίες. Αυτές δεν τον απειλούν όσο η ύπαρξη του Ισραήλ. «Αφήστε τους χριστιανούς στον άγιο ύπνο τους!», λέει. «Αφήστε τους να συγκεντρώνουν χρήματα, να λογαριάζουν πώς θα ζήσουν πιο πλούσια, πιο άνετα, να κρύβουν και μερικές αμαρτίες. Δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα μ’ αυτές τις μεγάλες, πλούσιες διακονίες».
Δεν είμαι εναντίον των μεγάλων διακονιών, γιατί μερικές οδηγούνται πραγματικά από το Πνεύμα του Κυρίου. Όμως το θέμα μου τώρα είναι η Ιερουσαλήμ και ο λαός Ισραήλ. Αυτό είναι που ενοχλεί τον σατανά. Αν ο Ισραήλ επικαλεστεί τον Χριστό να γυρίσει στην Ιερουσαλήμ, ο σατανάς είναι χαμένος. Εκεί είναι το πρόβλημά του. Αν κάποιοι πιστέψουν και σωθούν δεν τον καίει τόσο πολύ. Βεβαίως μισεί τους ανθρώπους και δεν θέλει να σωθούν, κάνοντας ό,τι μπορεί για να τους παρασύρει στην κόλαση. Όμως θα του μείνουν αρκετοί για να κυριαρχεί επάνω τους. Σίγουρα δεν θ’ ακολουθήσουν όλοι τον Ιησού. Του κακοφαίνεται πολύ για όσους σώζονται από τα νύχια του, μα αν καθίσουν φρόνιμα και δεν ενδιαφέρονται για τα σχέδια του Θεού και την Ιερουσαλήμ, δεν κινδυνεύει απ’ αυτούς.
Τι γίνεται όμως με τους Χριστιανούς που καίγονται από τον ζήλο για τον Κύριό τους, που το πνεύμα τους είναι σε εγρήγορση και κατανοούν τα σχέδια του Θεού μέσα από τον προφητικό Του λόγο, που διακρίνουν τα σημεία των καιρών και αγρυπνούν στην προσευχή; Τι γίνεται μ’ αυτούς που αγαπούν τον λαό του Θεού και προσεύχονται για την ειρήνη της Ιερουσαλήμ, έτοιμοι και να θυσιαστούν γι’ αυτό, αν χρειαστεί; Αυτοί είναι το αγκάθι στα πλευρά του σατανά.
Πριν γυρίσει ο Ιησούς θα υπάρξει μεγάλος διωγμός των Εβραίων. Για μένα αυτό είναι το πιο φοβερό και το πιο δύσκολο που έχω γράψει. Πιστέψτε με, τίποτε δεν με τρομάζει πιο πολύ, στην ανθρώπινη φύση μου, όσο αυτό. Τι θα συμβεί στον Ισραήλ πριν από την έλευση του Χριστού. Όχι οπωσδήποτε ο κάθε Εβραίος, αλλά πολλοί, σε διωγμό, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης... Υπάρχουν πολλές αναφορές στην Γραφή ως προς αυτό και είναι ένα από τα βασικά εσχατολογικά θέματα, που αγνοείται σχεδόν εντελώς από Εβραίους και εθνικούς. Για χρόνια μελετώ αυτά τα χωρία με δάκρυα, και δεν κλαίω μόνο για τους Εβραίους. Τρομάζω κατανοώντας τι σημαίνει αυτό, αλλά και για τον εαυτό μου, για το τι θα μου στοιχίσει, για το τι θα πρέπει ενδεχομένως να θυσιάσω και να υποστώ. Διαβάστε τα εδάφια και θα καταλάβετε:
«Και θα συγκεντρώσω όλα τα έθνη ενάντια στην Ιερουσαλήμ σε μάχη. Και η πόλη θα αλωθεί και τα σπίτια θα λεηλατηθούν και οι γυναίκες θα βιαστούν. Και το μισό της πόλης θα βγει σε αιχμαλωσία, και το υπόλοιπο του λαού δεν θα εξολοθρευτεί από την πόλη» (Ζαχαρίας 14:2),
«Να, θα στείλω πολλούς ψαράδες, λέει ο Κύριος και θα τους ψαρέψουν. Και ύστερα από αυτά, θα στείλω πολλούς κυνηγούς και θα τους κυνηγήσουν από κάθε βουνό και από κάθε λόφο και από τις σχισμές των βράχων» (Ιερεμίας 16:16),
«Και αυτά είναι τα λόγια, που ο Κύριος μίλησε για τον Ισραήλ και για τον Ιούδα. Επειδή, έτσι λέει ο Κύριος: Ακούσαμε τρομερή φωνή, φόβο και όχι ειρήνη. Ρωτήστε, τώρα, και δέστε, αν αρσενικό γεννάει, επειδή βλέπω κάθε έναν άνδρα με τα χέρια του επάνω στη μέση του, σαν γυναίκα που γεννάει, και όλα τα πρόσωπα στράφηκαν σε ωχρό χρώμα; Αλλοίμονο! Επειδή, μεγάλη είναι εκείνη η ημέρα. Όμοια με αυτή δεν υπήρξε και είναι καιρός της στενοχώριας του Ιακώβ. Όμως θα σωθεί από αυτή» (Ιερεμίας 30:4-7),
«Και κατά τον καιρό εκείνο θα εγερθεί ο Μιχαήλ, ο μεγάλος άρχοντας, που στέκεται για τους γιους του λαού σου. Και θα είναι καιρός θλίψης, που ποτέ δεν έχει γίνει αφότου υπήρξε έθνος, μέχρι εκείνον τον καιρό. Και κατά τον καιρό εκείνο ο λαός σου θα διασωθεί, καθένας που θα βρεθεί γραμμένος μέσα στο βιβλίο» (Δανιήλ 12:1),
«Και όταν δείτε το βδέλυγμα της ερήμωσης, αυτό που ειπώθηκε από τον προφήτη Δανιήλ, να στέκεται όπου δεν πρέπει (αυτός που διαβάζει ας καταλάβει), τότε, εκείνοι που είναι στην Ιουδαία, ας φεύγουν στα βουνά. Και εκείνος που είναι επάνω στην ταράτσα, ας μη κατέβει στο απίτι ούτε να μπει μέσα για να πάρει κάτι από το σπίτι του. Και όποιος είναι στα χωράφι, ας μη γυρίσει προς τα πίσω για να πάρει το ιμάτιό του. Αλλοίμονο, μάλιστα, σ’ αυτές που είναι σε εγκυμοσύνη και σ’ αυτές που θηλάζουν κατά τις ημέρες εκείνες. Και προσεύχεστε η φυγή σας να μη γίνει μέσα σε χειμώνα. Επειδή, εκείνες οι ημέρες θα είναι τέτοια θλίψη που δεν έχει γίνει από την αρχή της κτίσης, την οποία ο Θεός έκτισε, μέχρι αυτή την ώρα, ούτε πρόκειται να γίνει. Και αν ο Κύριος δεν συντόμευε τις ημέρες εκείνες, δεν θα σωζόταν καμία σάρκα, αλλά χάρη των εκλεκτών, τους οποίους έκλεξε, συντόμευσε τις ημέρες» (Μάρκος 13:14-20).
Δεν είναι ένας ψίθυρος που μπορεί να περάσει απαρατήρητος. Είναι μια κραυγή από τον ουρανό. Ο Θεός θέλει όλο το Σώμα του Χριστού από τα έθνη να ταυτιστεί με τον λαό Του σ’ αυτή τη σύγκρουση με τις δυνάμεις του σκότους.
Οι πιστοί από τα έθνη θα διεγείρουν τον Ισραήλ σε ζηλοτυπία. Αυτό αναφέρεται στην επιστολή προς Ρωμαίους 11:11-14: «Λέω, λοιπόν: Μήπως σκόνταψαν, για να πέσουν; Μη γένοιτο. Αλλά με την πτώση τους έγινε η σωτηρία στα έθνη, για να τους παρακινήσει σε ζηλοτυπία. Και αν η πτώση τους είναι πλούτος του κόσμου και η ελάττωσή τους πλούτος των εθνών, πόσο μάλλον η ολοκληρωτική επιστροφή τους; Επειδή, λέω σε σας, τα έθνη,... ίσως παρακινήσω σε ζηλοτυπία αυτούς που είναι σάρκα μου και σώσω μερικούς από αυτούς». Πέρασαν 2.000 χρόνια χωρίς αυτό να συμβεί ακόμη. Όμως ο απόστολος Παύλος λέει, ότι οι Ιουδαίοι θα ζηλέψουν αυτό που έχουν οι εθνικοί πιστοί. Μέσα σ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα υπήρξαν μόνο μερικές εξαιρέσεις ανθρώπων, που έκαναν Εβραίους να ζηλέψουν την πίστη τους στον Χριστό. Κατά τα άλλα, τι έχουν ζήσει οι Εβραίοι όλα αυτά τα χρόνια από τους εθνικούς Χριστιανούς; Διωγμούς, ταπεινώσεις, εξευτελισμούς. Τι μπορούν λοιπόν να σκέφτονται γι’ αυτούς; Ότι είναι προδότες, άσπλαγχνοι, ανάξιοι εμπιστοσύνης. Τι να μας ζηλέψουν;
Κι όμως η Γραφή μιλάει για μια ζηλοτυπία θεϊκή. Πράγμα που σημαίνει ότι μια μέρα οι Εβραίοι θα μας κοιτάξουν και θα πουν «αυτό που έχετε από το Θεό, το θέλουμε κι εμείς!» Τώρα ακόμη ούτε που σκέφτονται κάτι τέτοιο. Όμως σύντομα τα πράγματα θ’ αλλάξουν δραματικά.
Να περίπου πώς μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο: Οι Εβραίοι, όχι μόνο στη γη τους αλλά και ανάμεσα στα έθνη, θ’ αντιμετωπίσουν φοβερό διωγμό. Και θα υπάρχουν εθνικοί σαν την Corrie Ten Boom. Γνωρίζετε την ιστορία της; Ήταν μια Ολλανδή, που με την οικογένειά της προστάτευαν και έκρυβαν στο σπίτι τους Εβραίους για να μην τους συλλάβουν οι Ναζί. Διακινδυνεύοντας τη ζωή τους ήθελαν να τους δώσουν την ευκαιρία να γνωρίσουν την αγάπη του Χριστού. Ολόκληρη η οικογένεια αυτή οδηγήθηκε τελικά στα στρατόπεδα του θανάτου και μόνο η Corrie επέζησε. Ο Θεός την χρησιμοποίησε με ταξίδια σ’ όλο σχεδόν τον κόσμο για να μιλήσει στους Χριστιανούς για τον λαό Του. Η ιστορία της είναι ένα πρότυπο για μας στο μέλλον.
Έτσι λοιπόν μπορεί να συμβεί και πάλι. Ο σατανάς λυσσάει. Οι μοχθηροί άνθρωποι, που χρησιμοποιεί, εκφράζουν το πνεύμα του. Κάτω από τις δικές του εμπνεύσεις, για παράδειγμα, ενεργούσε ο Χίτλερ. Όλες τις φοβερές και τρελές ιδέες του κάποιος δαίμονας τού τις υπαγόρευε. Ο σατανάς δεν άλλαξε τις διαθέσεις του, γι’ αυτό παρόμοια γεγονότα θα επαναληφθούν και πολύ χειρότερα.
Μέσα στο κλίμα αυτό, ας υποθέσουμε ότι μια οικογένεια Εβραίων καταδιώκεται και μια χριστιανική οικογένεια τους κρύβει στο σπίτι της. Οι Εβραίοι σκέφτονται: «Αυτοί οι άνθρωποι βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους για μας, γιατί να το κάνουν;» και τους ρωτούν, και παίρνουν την απάντηση: «Επειδή λάβαμε τη σωτηρία από τον Ιησού, που είναι ο Μεσσίας σας!» Έπειτα κάθονται στο τραπέζι και είναι δέκα άτομα και μόνο οχτώ πατάτες. Οι Χριστιανοί προσεύχονται και οι πατάτες πολλαπλασιάζονται. Οι Εβραίοι λένε κατάπληκτοι: «Αυτά συνέβαιναν με τους προφήτες μας, με τον Ηλία, με τον Ελισαιέ». Κι οι Χριστιανοί απαντούν: «Κι εμείς στον Θεό των προφητών σας πιστεύουμε. Έχουμε γίνει ένα μέρος της κληρονομιάς του Αβραάμ». Και κάποια στιγμή έρχεται το μικρό κοριτσάκι των Χριστιανών και λέει: «Μπαμπά, είδα ένα όνειρο. Ήρθε ένας άγγελος και μου είπε ότι στις 10 το βράδυ θα έρθουν στο σπίτι μας κακοί άνθρωποι!» Με αυτή την προειδοποίηση κρύβουν τους Εβραίους αλλού, και όταν το βράδυ έρχονται οι διώκτες τους δεν βρίσκουν κανέναν. Και οι Εβραίοι ρωτούν ξανά: «Τι συμβαίνει με σας; Τέτοια πράγματα γίνονταν με τους προφήτες μας». Και οι Χριστιανοί βρίσκουν την ευκαιρία να τους εξηγήσουν από πού πηγάζει η πίστη τους. Αυτή την πίστη, που δεν έρχεται σε αντίθεση με τη δική τους Τορά, αρχίζουν να την εκτιμούν οι Εβραίοι και θα ρωτήσουν ακόμη: «Πώς γίνεται να μην φοβάστε και να ριψοκινδυνεύετε για μας τη ζωή σας;» Τότε οι Χριστιανοί θα τους μιλήσουν γι’ αυτό που τους κάνει να μην υπολογίζουν τόσο τη ζωή τους: Για την ανάσταση, τον ερχομό του Μεσσία, την αποκατάσταση του Ισραήλ και τη ζωή στη δική Του βασιλεία. Αυτή είναι η πίστη που οι Εβραίοι θα την ζηλέψουν.
Σας συνιστώ να διαβάσετε και το κεφάλαιο 33 του Ιερεμία, αλλά τώρα θα κλείσουμε με την περικοπή Ιερεμίας 31:7-11. Εδώ μας μιλάει ο Κύριος. Μιλάει στους εθνικούς, όχι στους Εβραίους. Να τι μας λέει: «Ψάλλετε με αγαλλίαση για τον Ιακώβ, αλαλάξτε για το κεφάλι των εθνών. Κηρύξτε, αινέστε και πείτε: Σώσε, Κύριε, τον λαόν σου, το υπόλοιπο του Ισραήλ».
«Εντάξει, Κύριε», λέμε εμείς, κι αρχίζουμε να ψάλλουμε για τον Ιακώβ.
«Όχι έτσι», λέει ο Θεός, «εγώ σας λέω ν’ αλαλάξετε και να κηρύξετε!»
«Μα τι θα πουν οι γείτονες, αν μας ακούσουν... Είναι πολιτικό το ζήτημα... Και η εκκλησία μας... αυτά τα θέματα τ’ αποφεύγει... θα σκανδαλιστούν κάποιοι».
«Φωνάξτε το!», λέει ο Κύριος. «Υψώστε τη φωνή σας! Φωνάξτε το στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, στις τηλεοράσεις, στους δρόμους, παντού!»
«Εντάξει, θα το πούμε: ‘Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου...»
«Όχι μόνο αυτό», λέει ο Θεός. «Εγώ είπα να φωνάξτε: ‘Σώσον το υπόλοιπο του Ισραήλ!’».
Με αυτά που είπα μόλις τώρα δεν εννοώ να πάμε στην εκκλησία μας ή στους δρόμους και να βάλουμε τις φωνές. Θέλω μόνο να πω ότι δεν πρέπει να ντρεπόμαστε και να δειλιάζουμε να πάρουμε τη θέση μας υπέρ του Ισραήλ. Δεν είναι κάτι το εύκολο και θα χρειαστούμε πραγματικά τη βοήθεια του Θεού. Προσέξτε, για παράδειγμα, το εδάφιο 10: «Ακούστε, έθνη, τον λόγο του Κυρίου και αναγγείλατε στα νησιά που είναι μακριά και πείτε: Αυτός που διασκόρπισε τον Ισραήλ, θα τον συγκεντρώσει και θα τον φυλάξει, όπως ο ποιμένας το ποίμνιό του». Εδώ πρέπει να διακηρύξουμε ότι ο Θεός διασκόρπισε τον Ισραήλ. Με αυτό όμως θα παρεξηγηθούν πολύ οι Εβραίοι. Όμως, θα πρέπει να καταλάβουν ότι λόγω της στάσης τους απέναντι στον Θεό, περνούν όλη αυτή την οδύνη. Πρέπει να το καταλάβουν για να επιστρέψουν σ’ Αυτόν.
Στη συνέχεια πρέπει να διακηρύξουμε, ότι ο Θεός θα συγκεντρώσει και θα φυλάξει τον Ισραήλ. Τώρα θα θυμώσουν οι εθνικοί. Τι; Ο Θεός θα συγκεντρώσει τον Ισραήλ; Αυτό μας έλειπε!
Βλέπετε, αν πάρουμε σταθερή θέση ως προς αυτά που λέει η Γραφή, πάντοτε θα υπάρχει πρόβλημα. Οι Εβραίοι, που δε θέλουν να πιστέψουν στον Θεό, θα παρεξηγηθούν. Και οι εθνικοί, που δεν θέλουν να δεχτούν τον Θεό, θα θυμώσουν.
Και ο Θεός μας λέει: «Τα σύννεφα πυκνώνουν. Η ώρα της κρίσης μου πλησιάζει. Μόνο όσοι αγαπούν την αλήθεια θα καταλάβουν. Εσείς όμως κηρύξτε τον λόγο μου παντού. Να ακουστεί σε όλα τα έθνη. Κι εγώ θα είμαι μαζί σας». Αμήν.
Mike Bickle

Δεν υπάρχουν σχόλια: